Traumabegeleiding
(EMDR)
Als je in je leven schokkende ervaringen meegemaakt hebt kan je hier klachten van ervaren, dat is normaal. Meestal gaan deze vanzelf weer over. Wanneer je een trauma niet goed kunt verwerken, levert dit langdurig klachten op: er kan een PTSS (post traumatisch stress syndroom) ontstaan. Dan is de gebeurtenis zo schokkend voor je geweest, dat je last houdt van veel spanning en stress. Je leven na (=post) de schokkende (=traumatische) gebeurtenis is ernstig verstoord. Lees verder...
Na een schokkende ervaring kun je bang zijn voor gevaar dat er feitelijk niet meer is. Je bent hierdoor steeds alert en op je hoede. Je schrikt snel en kunt verschillende psychische maar ook lichamelijke klachten ontwikkelen. Ook kun je herbelevingen hebben, terugkerende nachtmerries, snel emotioneel reageren, je schuldig voelen aan wat is gebeurd, last hebben van hartkloppingen en/of je soms verlamd voelen van angst.
Ongeveer 50-70 % van de mensen met psychische problemen heeft een voorgeschiedenis van traumatisering in de kinderjaren. Hierdoor ontstaan psychische, biologische en sociale gevolgen die vaak aanhoudend en zeer destructief zijn. Het gaat hierbij om (langdurige) mishandeling (emotioneel, fysiek en/of seksueel), langdurige verwaarlozing en getuige zijn van langdurig en aanhoudend geweld. Deze ervaringen hebben vaak invloed op de hechtingsstijl die je ontwikkelt: kun je de ander wel vertrouwen, is de wereld een veilige plek? Hiernaast kan alcoholmisbruik, depressie, het ontwikkelen van een eetstoornis of automutilatie vaak gerelateerd worden aan vroegkinderlijke traumatisering.
Het meemaken van een eenmalige schokkende ervaring kan echter ook leiden tot Post Traumatisch Stress Syndroom (PTSS): als je bedreigd bent geweest, mishandeld bent of slachtoffer was van een ernstig ongeval. In 10% van de gevallen is hier sprake van.
Behandeling van trauma
​
Behandeling van trauma gebeurt in fasen: eerst een stabilisatiefase gericht op symptoomvermindering en vertrouwen opbouwen met de therapeut/therapie. Hierna de fase van omzetten van traumatische in ‘gewone’ herinneringen en tenslotte de fase van integratie.
In de begeleiding wordt gebruik gemaakt van verschillende methoden en invalshoeken: psycho-educatie, Imaginaire rescripting en/of exposure (Cognitieve Gedrags Therapie), schrijf- en tekenoefeningen, visualisaties, Acceptance and Commitment Therapy( ACT), EMDR.
EMDR is altijd een onderdeel van een breder begeleidingstraject. Door middel van het terughalen van een traumatiserende ervaring, deze combineren met een positieve overtuiging en tegelijkertijd met de ogen de vinger van de therapeut (of pen) of geluiden of lichtsignalen volgen, kan je als cliënt ervaren dat de herinnering haar emotionele lading verliest. Het wordt hierdoor makkelijker aan de oorspronkelijke gebeurtenis terug te denken en op deze manier leer je deze schokkende ervaring een plek te geven in je levensverhaal. Dit laatste is van belang, het kunnen integreren van een ervaring in je leven. De betekenis die de gebeurtenis heeft, is van invloed op je verwerkingsproces. Sommige mensen gaan hun leven door de schokkende gebeurtenis extra waardevol vinden. Of ze bedenken hoeveel geluk ze nog hebben gehad in vergelijking met andere mensen. Zulke gedachten maken de verwerking van de gebeurtenis gemakkelijker. Omgekeerd kunnen bepaalde ideeën de verwerking moeilijker maken. Een voorbeeld is als je ervan overtuigd bent dat het ongeluk altijd juist jou treft.
​
​
​
​